KLINIKA SPORTU fizjoterapia motoryka sport
Metoda PNF jest przyjazna dla pacjenta, bazując na bezbolesnej pracy, angażująca silne segmenty ciała do poprawy całościowej funkcji
Koncepcja metody PNF powstała w 1946 r. w Kalifornii dzięki współpracy neurofizjologa – dr. Hermana Kabata i fizjoterapeutki – Maggie Knott. Twórcy metody dostrzegli, że ruchy wykonywane w życiu codziennym nie odbywają się w jednej płaszczyźnie anatomicznej, lecz mają charakter złożony. Ruchy te przebiegają trójpłaszczyznowo, wzdłuż skośnych osi ruchu (diagonalnych) – dzięki czemu stwarzają możliwość zaktywizowania największej liczby mięśni przydatnych do wykonania określonej czynności, np. w obrębie tułowia i kończyny górnej.
Metoda PNF jest przyjazna dla pacjenta, bazując na bezbolesnej pracy, angażująca silne segmenty ciała do poprawy całościowej funkcji.
Proprioceptywne nerwowo-mięśniowe torowanie ruchu (PNF z ang. proprioceptive neuromuscular facilitation) jest metodą fizjoterapeutyczną, której celem jest poprawa sprawności funkcjonalnej pacjenta. Fizjoterapeuta wykorzystuje w terapii ruchy naturalne, podobne do wykonywanych podczas aktywności dnia codziennego, które umożliwiają aktywizację mięśni należących do tego samego łańcucha ruchowego.
Metoda znajduje zastosowanie w takich dziedzinach jak:
- neurologia,
- ortopedia,
- pediatria,
- terapia wad postawy
Poprzez szczegółowe wytyczenie osiągalnych celów i z wykorzystaniem odpowiednich do potrzeb technik: przeciwbólowych, stabilizujących, rozluźniających, poprawiających koordynacje, mobilizujących oraz ćwiczeń funkcjonalnych na materacu i nauki chodu możliwa jest poprawa sprawności funkcjonalnej pacjenta.
Proprioceptywne nerwowo-mięśniowe torowanie ruchu
Zobacz również:
