KLINIKA SPORTU fizjoterapia motoryka sport
Klinika Sportu to gabinet nowoczesnej fizjoterapii i kompleksowego podejścia do Twojego zdrowia
Podudzie to region ciała między stawem kolanowym a stawem skokowym. Składa się z dwóch kości: piszczelowej od strony przyśrodkowej i strzałkowej od strony bocznej. Kości te łączy błona międzykostna. Z wielu mięśni w tym rejonie najsilniejszym jest trójgłowy łydki (m. płaszczkowaty i m. brzuchaty łydki).
Uszkodzenia kości i mięśni w tym rejonie są bardzo powszechne w sporcie.
Złamanie kości piszczelowej i strzałkowej
Jako złamanie rozumie się przerwanie ciągłości kości. Do złamania dochodzi gdy siła przyłożona do tkanki jest większa niż jej odporność.
Są różne sposoby kwalifikowania złamań:
- Ze względu na pochodzenie złamania: traumatyczne lub patologiczne (zwykle u starszych pacjentów)
- Ze względu na mechanizm urazu: pośrednie lub bezpośrednie
- Ze względu na rodzaj złamania: poprzeczne, skośne, spiralne lub podłużne
- Ze względu na uszkodzenie okolicznych tkanek: proste lub powikłane
- Ze względu na uszkodzenie powłoki skórnej: zamknięte lub otwarte
- Ze względu na poziom uszkodzenia kości: całkowite lub niecałkowite
- Ze względu na stabilność złamania: stabilne lub niestabilne
Typowe objawy złamań to ból, sztywność, obrzęk oraz funkcjonalne ograniczenia w zajętej kończynie. Diagnozę potwierdzamy badaniem rentgenowskim.
Złamanie kości piszczelowej lub strzałkowej to jedno z najczęstszy złamań w sporcie. W układaniu programu rehabilitacyjnego istotne jest aby wziąć pod uwagę: miejsce złamania, sposób leczenia (zachowawcze czy operacyjne), stan pacjenta i jego oczekiwania.
Pierwsza faza rehabilitacji to przede wszystkim kontrola bólu, przywracanie zakresu ruchu w okolicznych stawach (biodrowym, kolanowym, skokowym) oraz delikatne wzmacnianie mięśni. Następnie przechodzimy do budowania wytrzymałości tlenowej oraz odbudowywania siły w mięśniach: brzuchatego łydki, piszczelowych, płaszczkowatego oraz zginaczy, prostowników i krótkich mięśni stopy. W tej fazie wprowadza się również ćwiczenia równoważne i priopriocepcyjne (czucia głębokiego)
Ostatnia faza rehabilitacji to praca nad funkcją lokomocji (chód i bieg) oraz odtwarzanie ruchów specyficznych dla danej dyscypliny.
Złamania zmęczeniowe
Złamania zmęczeniowe są bardzo powszechne w medycynie sportowej. Ten rodzaj złamania ma związek z powtarzającym się cyklicznym obciążaniem kości.
Diagnoza wymaga dokładnego badania klinicznego, szczególnie istotna jest wywiad gdzie pacjent powinien poinformować medyka o swoim reżimie treningowym i niedawnych zmianach w obciążeniach.
Do czynników sprzyjających powstaniu takiego złamania zaliczamy: uprawianie sportu na twardej nawierzchni, wiek oraz zmiany w obciążeniach treningowych. Najczęściej uraz ten dotyczy biegaczy długodystansowych, żołnierzy oraz osoby starsze.
Około 2-3 tygodni po wstępnym złamaniu, ból staje się nie do zniesienia i uniemożliwia prawie całkowicie aktywność fizyczną.
Przy diagnozowaniu tego typu urazu należy zwrócić uwagę, że dopiero około 2 tygodni po wstępnym złamaniu będzie ono widoczne na badaniu rentgenowskim. Dlatego konieczne może być wykonanie tomografii komputerowej lub rezonansu magnetycznego.
Leczenie będzie zależało od lokalizacji i intenswności urazu. W lżejszych przypadkach wystarczy krótki okres unieruchomienia i rehabilitacja, ale jeśli stan jest poważniejszy może to oznaczać długie unieruchomienie w opatrunku gipsowym i możliwość interwencji chirurgicznej.
Najważniejsze dla nas jest Twoje zdrowie!
Zobacz również:
